Med desse skorne er eg sikra... Akkurat som eg treng kart for å gå meg bort - det klarer eg fint utan hjelpemiddel. Som på turen i dag: brått og utan varsel får eg spørsmål om vi hadde gått her før, og om kor denne stien førte. Det kunne vel ikkje eg vita, vel? Eg følgde berre stien, eg... Men vakker utsikt var det, mot Holsfjorden.
Kursen vart korrigert slik at vi kom oss heim att utan altfor mange strabasar, men vi fekk no helst på nokre sauer på vegen. Og turkameraten vart kjent med ein ny sti. For meg er ny og gammal sti like gode - kvar gang...
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar